Vrouwen en hun stereotypisch slechte rekenvaardigheid?

Vrouwen kunnen niet rekenen.

Althans, daar lijken ze zelf nogal eens van overtuigd te kunnen worden. Volgens mij valt het allemaal wel mee, waarbij ik anekdotisch kan vermelden dat mijn vriendin me vrij makkelijk verslaat tijdens een potje hoofdrekenen. Maar de invloed van stereotypen zijn grosso modo wél meetbaar aanwezig in testen, waarbij men spreekt van ‘stereotype dreiging’. Neem bijvoorbeeld onderstaande grafiek. Daarin worden de uitslagen van mannen en vrouwen weergegeven die, verdeeld over drie verschillende groepen dezelfde wiskundetoets maakten. In de ‘Problem Solving’ groep kreeg men te horen dat het ging om een toets waarbij algemene cognitieve vaardigheden werden getest. De ‘Math Test’ groep kreeg te horen dat het ging om een wiskundetest om de verschillen tussen mannen en vrouwen te meten:

“Als je één keer verkeerd andijvie bestelt ligt verdomme voor het hele jaar je budget op z’n achterste”

Bert Keizer. Klik om de uitzending te bekijken.
afb: Trouw.nl

Bert Keizer windt er weer eens weinig doekjes omheen in een interview uit de serie ‘Spraakmakende Zaken’. Onderwerp is (natuurlijk) de ouderenzorg. Uitgezonden in 2005 dus niet nieuw, maar wel uit m’n hart gegrepen. Net als in z’n schrijfsels – waarvan u op z’n minst de ‘Het refrein is Hein‘ en ‘Onverklaarbaar bewoond‘ moet hebben gelezen – zijn weldenkendheid en openhartigheid kenmerkend voor z’n boodschap.

Ook van harte aan te bevelen zijn Keizer’s columns in Trouw en Medisch Contact. Tenslotte: door Aliette Jonkers werd ik getipt over twee lezingen door Bert Keizer, waarvan er één gratis bij te wonen is! Zie hier en hier voor meer info.

Bestrijding der Kwakzalverij wérkt.

De trouwe lezer van Ars GeriatriCare – voor zover bestaand – weet dat ondergetekende een ronduit enorme hekel heeft aan ‘kwakzalverij‘. Nadat mijn vriendin ontdaan met een artikel over homeopathie voor nierpatiënten in ‘Dialoog’, het periodiek van de Nierpatiëntenvereniging Oost Nederland, op de proppen kwam waren de spreekwoordelijke rapen dan ook flink gaar.

We konden de strapatsen van auteur Hilhorst, homeopaat te Hengelo niet over onze kant laten gaan. Niet in de laatste plaats omdat verpleegkundigen de ethische plicht hebben op te komen voor de veiligheid en juiste informering van patiënten, die hevig in het gedrang zou kunnen komen door de informatie zoals geboden door Hilhorst. Mijn vriendin en ik hebben een – evidence based – brief opgesteld aan de NON. En met effect! Ze nemen stellig afstand van het stuk zoals nu al is te lezen op de website niernieuws.nl. Hulde aan de NON!

Lees meer bij uw aller Cryptocheilus.

Bram in en óp de bladen. (egotrip)

Stel je voor: je geeft in een interview een kritische kijk op een CAM opleiding en stuurt op verzoek een foto in voor bij het stukje krititekst. Enkele dagen later gaat de telefoon: ‘eh… wil je ook op de cover van het Sax magazine?’.

*twitch*

Het eerst wat je doet is de andere kant van de lijn (Thijs Klaverstijn) een gehoorbeschadiging lachen, maar dan sta je uiteindelijk toch mooi in je apepakkie in de kou. Het resultaat kwam dinsdag uit. Foto’s door Toma Tudor

And don’t laugh dammit! ;)

U wilt bio-oil? Oké dan: Bio-oil, littekens en ‘bewijs’ (BLB), part two. Starring Johann Wiechers.

Reeds meer dan 1.900 keer werd er geklikt op mijn blogpost ‘Wonderolie of volksverlakkerij. Bio-oil, littekens en bewijs’. Een regelrechte hit voor dit normaliter veel rustiger digitale stulpje. (de volgende in de ‘hitlijst’ moet het met de helft van het aantal hits doen) De vraag naar bio-oil komt ook nog dagelijks voorbij in de Google-statistieken. Het toeval wil dat tijdens het schrijven van dit tweede deel van de bio-oil klucht de bio-oil reclame voorbij kwam op de TV. Ik citeer:

Knappe vrouw: “Ik voelde me zo opgelaten door dat litteken op mijn gezicht Dat ik het altijd probeerde te verbergen. Maar door bio-oil voel ik me een stuk zelfverzekerder”

Mannelijke voice over: “Bio-oil draagt bij aan het verminderen van littekens en huidstriemen”

Dat we even weten waar we het over hebben. Want het is tijd voor een aanvulling. Via een reactie op de vorige Bio-oil episode op Ars GeriatriCare werd ik op een heugelijk feit geattendeerd:  De ASA schopte in Engeland de reclame voor Bio-oil uit de legaliteit. (De ASA is de Engelse Reclame Code Commissie) Ongefundeerde claims, stelde de ASA. Daar kan ik het wel mee eens zijn.

V&VN doet ethiekje en zegt: weiger die student! Ik zeg: terug naar de tekentafel!

Gisteren las ik vanuit verpleegkundige hoek enkele interessante dingen over boerka’s, het wassen van mannen, respect voor irrationele ideeën, het weigeren van studenten voor de opleiding verpleegkunde en gewetensbezwaren. Het begon op nursing.nl waarop een standpunt van V&VN wordt aangegeven:

De CAM-therapeut zal Nederland wakker schudden! Maar laat me slapen tot het zover is. Of: hoe Bram in de bladen staat.

De Nederlandse reguliere gezondheidszorg. At your service.

Vandaag is de nieuwe ‘Sax’ uit, het redactioneel onafhankelijk maandblad van Saxion Hogescholen. (klik hier voor hun website) Een mooi verzorgde glossy, die ik doorgaans graag mag doorbladeren. (de aanval op de kerstman in het decembernummer was goed te pruimen) Deze maand mocht ik echter ook een bijdrage leveren! In de rubriek Ja/Nee wordt nl. de nieuwe opleiding tot CAM therapeut onder het voetlicht gebracht. Op Ars GeriatriCare was er hier en hier reeds over te lezen.

Vaccineren… Daar gaan we weer.

Afgelopen week heb ik, op de valreep, een aanvraag voor vaccinatie tegen de seizoensinfluenza ingeleverd op mijn stage-instelling. Die is nl. first in line. Daarna komen de twee prikjes tegen de Nieuwe Influenza A/H1N1. Dat het flink rumoerig is rondom die vaccinaties behoeft verder geen onderbouwing lijkt me. Alle media stonden er de afgelopen tijd bol van en met name de nieuwe telg in de humane influenza familie was daarbij onderwerp van discussie. De vele bomen in het land van epidemiologie, toxicologie, virologie en ethiek doen het zicht op het bos waarin de zorgverlener z’n weg moet vinden bijkans de das om. Mijns inziens is er echt ook veel moois te vinden. 

Om af te trappen het weblog Effect Measure: Mandatory swine flu vaccination for health care workers: I change my mind. De auteurs van dit weblog (epidemiologen) geven een visie op de zin en onzin van verplicht vaccineren van zorgverleners. Alhoewel de auteurs van mening zijn dat je niet laten vaccineren onethisch en onprofessioneel is, slaan ze enkele flinke deuken in het verplicht stellen ervan. Persoonlijk ben ik niet tegen een verplichting, maar zie er zeker pragmatische problemen in. Met name de aversie tegen overheid en vaccinatie die zou kunnen ontstaan lijkt me problematisch.  Op die manier zou het kind met het badwater weggegooid worden, doordat rationele argumenten op de achtergrond komen te staan.

Dat rationele argumenten en aversie overigens absoluut niet hand in hand gaan blijkt uit de reacties op een artikel op nursing.nl. ‘Niet vaccineren tegen H1N1 onprofessioneel’, zo wordt er gekopt. Hans Hoeken van het UMC Radboud is aan het woord en legt de vinger uitstekend op een zere plaats: confirmation bias. Beslissingen worden niet gebaseerd op gevonden argumenten, maar argumenten worden gevonden op basis van reeds genomen beslissingen, aldus Hoeken. Goed voorbeeld daarbij is de HPV vaccinatie campagne, waar scare tactics  door anti-vaccinatieguru’s tot in de finesse zijn uitgebuit. De argumenten van de NVKP zijn om te janken, maar op één of andere manier heeft het gedachtengoed postgevat. M.a.w. als je al argwanend tegenover vaccineren staat is de kans groot dat argumenten die het tegendeel aangeven het ene oor in en het andere weer uit gaan. Acupunctuur blijft voor mensen die er in geloven werken, hoeveel onderzoek ook duidelijk heeft aangetoond dat het niet meer dan een placebo is.

Een skeptische grondhouding aannemen lijkt me daarom het beste. Deze veronderstelt immers dat ook de eigen standpunten aan kritische reflectie moeten worden onderworpen. Waarom ben ik voor? Een belangrijk argument wordt gevormd door de wetenschap: vaccinatie is voor mij als gezonde volwassene een effectief en veilig middel om influenza te voorkomen, de beschikbare wetenschappelijke gegevens wijzen door absoluut op. Alhoewel ik in de genoemde valkuilen der bias terecht kan komen: ik heb redelijk wat gelezen over influenza en ben tot die conclusie gekomen. Vaccinatie is evenwel geen panacee! Naast het vaccineren blijft het belangrijk om bijv. handen te wassen en goed te screenen op besmettingen, maar dat deed men als het goed is toch al… 

Geroeptoeter over de vaccinatie en influenza is echter niet van de lucht. De commentsectie van het artikel op nursing.nl bevestigt de stelling van Hoeken nl. fantastisch. Ieder bekend – en dood – paard wordt van stal gehaald: levensgevaarlijk die vaccinatie, het is een complot, verpleegkundigen die roken zijn ook fout en ga zo maar even door. Een cursus logica zou niet misstaan. HBO opgeleide mensen zouden zelf wel in staat zijn om onderzoek te doen naar het hoe en waarom. Dat is immers een HBO-competentie! We zijn autonoom en professioneel genoeg. Jannes Koetsier, arts (in ruste?) en vaandeldrager van patiëntrechten heeft toch aardig aangetoond niet competent te zijn. Een arts. Misschien geldt de competentie niet voor universitair geschoolden, maar zomaar aannemen dat iedereen met een HBO kwalificatie dergelijke zaken zelf kan onderzoeken lijkt me een wassen neus. Helemaal als het gaat om een zaak waarin niets simpel is, zelfs de simpele dingen niet. Zoals influenza. Hang handgeldispensers op in een gevangenis en de gedetineerden doen zich te goed aan de alcohol erin. Met alle gevolgen van dien.

Ondertussen woekert de epidemie rustig voort en komt het influenza seizoen eraan. De Nieuwe Influenza H1N1 is een nasty bugger, maar van meer mortaliteit en morbiditeit dan bij seizoensinfluenza lijkt nog geen sprake. Maar ook dat zegt nog weinig. Mutaties in eiwitten die de replicatie van influenzavirussen (PB2) beïnvloeden zijn bekend. In Nederland dus, zo lezen we op het Cryptocheilus Weblog. Waar een klein land groot in kan zijn! Vooralsnog is de mutatie niet bijzonder gevaarlijk, maar de link naar een meer donker scenario is zeker aanwezig.

Ik tel m’n zegeningen pas volgend jaar, zo rond mei. In 1918 deed zich nl. een soortgelijk patroon voor, met een milde griep in de zomermaanden. Mocht het achteraf allemaal meevallen: ik hoop het van ganser harte. Maar op het moment is er sprake van veel koffiedikkijkerij. Intussen neem ik gewoon drie prikjes: snel, safe en simpel. De kans dat ik de influenza zal krijgen wordt daardoor sterk verkleind, de kans dat ik er door gevloerd wordt nog kleiner en de kans dat ik gevloerd wordt door het vaccin is astronomisch klein. Nu dus nog een vaccin dat koppijn t.g.v. niet-steekhoudende argumenten van zogenaamd competente mensen voorkomt. Vindt u dat grof? Laat uw reactie gerust horen. Maar om het te stellen hoef ik mezelf niet eens competent te noemen: het niveau van veel argumenten tégen vaccinatie is gewoon bedroevend.

Voor of tegen: doe het op goede grond. Lang leve de skepsis.

MEER MANNEEUUUH!!!

Vandaag flitste het op het RTL4 nieuws voorbij: meer mannen melden zich aan voor de opleiding verpleegkunde dan voorheen. Volgens nursing.nl is het van 10% naar 17% gegaan.

Dat kan ik natuurlijk alleen maar toejuichen! De mannelijke helft van de bevolking is een nauwelijks aangeboorde bron van werknemers in de zorg die, volgens mijn bescheiden mening, toch zeker enkele pluspunten heeft t.o.v. vrouwen. Zo worden ze doorgaans niet zwanger, iets dat enorm op het verzuim in de zorg drukt. (tel zwangerschap op bij ziekteverzuim onder vrouwen en je krijgt bijna het dubbele van dat van mannen) Ook schat ik, maar dat is vrij speculatief, dat het part-time werken minder voor zal komen bij mannelijke verpleegkundigen. Natuurlijk wil ik hiermee niet zeggen dat mannen ‘beter’ zijn dan vrouwen. Maar de ogen sluiten voor de verschillen lijkt me niet de te bewandelen weg. Met de tekorten in het vooruitzicht is er werk aan de winkel!

Oeps, vergeten: gisteren was het Wereld Alzheimerdag

Gisteren was het Wereld Alzheimerdag, zo lezen we via Nursing.nl. Het centrale thema lag bij het tijdig stellen van de juiste diagnose, hetgeen in veel gevallen te laat gebeurt. Een pijnlijke gebeurtenis voor veel mensen (dementie is behoorlijk stigmatiserend), maar ook kan het twijfel en onduidelijkheid wegnemen. Ik raad wat dat betreft de DVD ‘Leven met dementie’ aan, dat een veelzijdig beeld schetst van ‘de dementerende mens’ en diens omgeving.   

Terug naar Alzheimerdag: opmerkelijk vind ik de bevinding van een onderzoek door Maurice de Hond: tweederde van de Nederlanders lijkt te denken dat geheugentraining het dementieel proces vertraagt. Ook denkt men dat het grootste deel van de Nederlandse dementerenden in een verpleeghuis woont. Pseudowetenschappelijke uitlatingen. Niets nieuws onder de zon natuurlijk, maar wel vervelend. We kwamen reeds appelsap tegen in de strijd tegen Alzheimer en glazen water als algemeen panacee.

Hoe komen mensen erbij? De ‘braintrainmythe’  wordt wellicht gevoed door een soepel lopende PR machine van bedrijven als Nintendo en wat algemene ‘volkswijsheid’. Maar volgens mij ligt het ook aan een gebrek aan skepsisme. Mensen slikken teveel onzin zonder na te gaan waarop gepresenteerde feiten berusten. Althans zo lijkt het, als we de Hond mogen geloven. Niettemin heeft het appelsapbericht de nodige hits opgeleverd via zoekmachines de afgelopen tijd. Het is dan de vraag of mensen bezig zijn met het een ongezonde portie  ‘confirmation bias’, of met een skeptische bril kaf van koren te scheiden. Ik hoop het laatste en zal m’n best doen het skepsisme verder te promoten. Want het is mij een schrikbeeld: dementerenden die zich geen raad weten met de hoeveelheid appelsap, water en een Nintendo DS. Allemaal voor niets. Verspilde moeite.

Ivybean104: Tweeting @ 104 years old.

Uit de categorie: je bent 104 en op zoek naar plezier.

Ivy bean: twitterend vanuit het verzorgingshuis. Natuurlijk heeft ze ook een Facebook pagina, waar ze prijkend met een fles champagne de bezoeker verwelkomt. Krasse dame!

Klik hier voor haar twitterpagina. Op dit moment heeft ze al meer dan 44.000 volgelingen! (ondergetekende inc.) Krasse dame.

http://www.youtube.com/watch?v=NEVxLrWBXc0

Met dank aan Acute Zorg.nl.

88-jarige Drenthse gaat filosofie studeren!

Vanochtendvroeg, tijdens de treinreis naar m’n eerste stagedag in het ziekenhuis (cool!), las ik een tof bericht: een 88 jarige ex-psychologe die dit jaar aan het tweede jaar filosofie aan de universiteit van Groningen begint. Het Parool noemt het ‘bizar’, ik noem het fantastisch.

Hulde mevrouw Van Drooge-ter Haar !

Homoseksualiteit; geen ziekte, geen behandeling. SO STOP PRAYING THE GAY AWAY

Toen ik na het opstaan vanmiddag (vakantie!) mijn RSS feeds opstartte had ik even zo’n moment van DOH! Via de website van MedNet lezen we nl. het volgende: Amerika stopt met therapie tegen homoseksualiteit. Om een of andere reden boeit de kwestie van homorechten me mateloos. Waarom dat precies zo is weet ik niet, maar ik denk dat het lezen van enkele van Bertrand Russell’s essay’s, die dateren van de eerste helft van de twintigste eeuw, er iets mee te maken heeft. Ook een interesse in kwakzalverij is er debet aan.

Jannes Koetsier: verhoort gebed, doet medisch missertje.

Jannes Koetsier, arts en bekend van het programa ‘Medische Missers’ schrijft op zijn weblog over de mexic… eh pardon Nieuwe Influenza H1N1. Jannes vindt het allemaal maar een beetje overdreven. 55+ kan volgens hem best af met wat extra vitamine C. Voor de weerstand natuurlijk. Beetje extra rust erbij; wie heeft dat gevaarlijke vaccin nodig! Enigszins cynisch vroeg ik Jannes in een reactie om een paar referenties. De reactie is exit, maar Jannes heeft mijn gebed verhoord. Nu leef ik niet in de veronderstelling dat Jannes dat heeft gedaan vanwege mijn reactie, maar tof is het wel! Anyway, het resultaat: een link naar een webpagina op de ISIS website, waarvan de auteurs duidelijk hun best hebben gedaan om een verzameling kwakzalvers te verzamelen waar je toch wel een beetje ‘u’ tegen zegt.

Verplicht vaccineren tegen ‘Nieuwe Influenza H1N1’ en het ‘Syndroom van Röver-Visser’

De ‘hamlaprochel’ blijft de wereld in toenemende mate bezig houden. De teller op de website van de WHO staat op een dikke 130.000, met meer dan 800 doden, al zijn deze cijfers een onderschatting; landen hoeven immers geen specifieke gevallen meer te melden. In België is de eerste dode te betreuren: een jonge vrouw overleed aan de gevolgen van een dubbele longontsteking die ze opliep nadat ze in het ziekenhuis was opgenomen vanwege een H1N1 infectie. Nederland heeft 364 bevestigde infecties, met – gode zij dank – nog geen sterfgevallen.

V&VN roept om verplichte vaccinatie van zorgverlenend personeel. Ab Osterhaus is het daarmee wel mee eens: ‘niet gevaccineerde verpleegkundigen horen niet aan het bed‘, aldus een welluidende quote op pagina 2 van de Metro van 29 juli. De verpleegkundigen in het algemeen lijken het er wat minder mee eens te zijn. Volgens een poll op nursing.nl laat 25% de injecties liever aan zich voorbij gaan, een iets kleiner percentage twijfelt nog en ongeveer de helft laat zich volgens de voornemens vaccineren. Nu lijkt het me dat, in tegenstelling tot wat veel media daarvan denken, de poll op nursing.nl niet erg representatief is. Leuk voor de heb, maar we hebben er verder weinig aan. Waarom kranten dan dergelijke cijfers gaan quoten is me ook onduidelijk (net zoals Cryptocheilus zich daarover verwondert).

Helaas is het me ondertussen ook nog steeds niet duidelijk waar ik me kan aanmelden als ‘proefkonijn’ voor het nieuwe vaccin. Ik wil dat prikje nl. het liefst zo snel mogelijk. Ja natuurlijk, de crancks van de NVKP, Desiree Röver en vele anderen waarschuwen ons voor de wereldwijde massamoord die is opgezet onder de noemer ‘H1N1 vaccinatie’, maar die ken ik ongeveer de geloofwaardigheid toe van de verhalen van Grimm, Perrault en La Fontaine op de boekenplank naast me. Volslagen onzin dus. En ook nog eens hoogst irritant. Wie denkt dat volk dat ze zijn?

In ieder geval is het een interessante ethische kwestie aan het worden; hoe zorgen we voor een succesvolle vaccinatiecampagne onder verpleegkundigen? Is verplichte vaccinatie de te bewandelen weg? En; wat zijn dan de consequenties die tegenover weigering komen te staan? Niet mogen werken? Ik ben bang dat we het kind dan met het badwater weggooien; vaccinatie is m.i. een belangrijke factor in waarborgen van de continuïteit van zorg. Stel dat de 25% van de nursing.nl poll inderdaad thuis kan gaan zitten, dan is er sprake van een enorm gat in de bezetting. En wie gaat dat betalen of belangrijker: aanvullen? De blikken gevaccineerde zelfstandige- en uitzendverpleegkundigen zijn een keer leeg. Niettemin vind ik dat de vaccinatie verplicht mag worden gesteld; laat het maar eens afgelopen zijn met de onzin!

Persoonlijk zie ik niet in waarom je je niet zou laten vaccineren. Forcetria, het middel dat is ontwikkeld tegen een H5N1 influenzavirusstam, is goedgekeurd door de EMEA en is aangepast aan het huidige pandemische virus. Tuurlijk; omdat het nog getest moet worden kan men eenvoudigweg niet zeggen dat er geen risico’s zullen zijn. Maar de verwachting daaromtrent is duidelijk; angst voor bijwerkingen is ongegrond als enige reden tegen vaccinatie. Dat is hooguit een teken van ‘ik heb de klok horen luiden, maar weet de klepel niet te vinden’. Bij deze doop ik dit om tot het ‘Syndroom van Röver-Visser‘. Symptomen: grootheidswaan, paranoia en het doen van pseudowetenschappelijke en van de realiteit losgerukte uitingen. (als daar nu eens een vaccin tegen was…)

In mijn utopie meldt het Nederlandse zorgverlenend personeel zich en masse aan voor de onderzoeksrondes; hoe eerder hoe beter. De werkelijkheid zal zich ergens tussen het Syndroom van Röver-Visser en mijn utopie bevinden .

Weinig gerelateerd aan de kwestie, maar ik heb ondertussen weer een goede reden om vegetarisme te promoten. Het is niet aan tofu te danken dat we met dergelijke pandemiëen komen te zitten. Bedankt, vleeseters der aarde.

Well, this one makes you think…

Doorgaans is het beeld dat ik wil neerzetten van de geriatrische zorg vrij positief, maar ontkennen dat er ook veel niet goed is is natuurlijk onzin. De volgende brief aan een verpleegkundig tijdschrift in Australië verwoordt dat nogal indrukwekkend.

Uit: Australian Nursing Journal Juli 2009 vol 17(1):3

Aged care nursing lament
After 20 years and with much regret, I am leaving the aged care workforce. I find I work at least four hours of unpaid overtime each fortnight. I can no longer be the RN responsible for 80 residents after-hours, without a second RN or EN to assist me because “there is not enough funding” to raise staffing levels. I find it too stressful. I can no longer work with a system which fails to provide adequate staffing to meet resident’s needs. I can no longer tolerate a system that implements continuous documentation changes as the government repeatedly changes systems, requirements and raises expectations of care without funding those changes. I can no longer work with managers who cannot provide much needed equipment, such as a full range of dressings and sometimes basic supplies, because “there is no money to fund them”. Aged care nursing is not charity work. Why do I earn significantly less than my peers in the public acute care sector? I am required to be highly competent and confident. I do not always have peers to consult with in an emergency. I do not have doctors on hand when a resident becomes ill. I have no immediate backup systems or instant access to teams I can call on when falls occur or pain management is not working. I sometimes have to wait two to three days for a doctor to write up drug orders after a resident is returned from hospital because there is no locum on call.
I can’t do this anymore and for the first time in 40 years of nursing, I could not recommend aged care as a career option to any young RN.
It’s just too hard.

Marija Fickling
South Australia

Vooral de zin: […]for the first time in 40 years of nursing, I could not recommend aged care as a career option to any young RN.It’s just too hard.

Oef.

I hope she’s dead wrong. (Or I’ll be in for a treat!)

Koffie geneest Alzheimer. Ohw please sh*t up…

Koffie geneest Alzheimer… YEAH we zijn er! Nooit meer vergeten waar die sleutels lagen, nooit meer opgenomen in een verpleeghuis!

In de wereld van de journalistiek denk ik te weten wat het meest gespeelde spelletje is:  dat spelletje waarmee scholieren doorgaans wordt aangeleerd hoe ruis in de communicatie kan ontstaan. Eerder kwamen we water al tegen als panacee. Hear say: hoe 55 genetische aangepaste muizen er ineens voor zorgen dat koffie alzheimer geneest, in drie eenvoudige, idiotproof stappen:

must read: Pallimed.org

Ben je medisch blogger of anderszins geïnteresseerd in palliatieve zorg of de samengang tussen communicatietechnologie en de medische wereld? Heb je nog nooit gehoord van het ‘Pallimed weblog’? Dan is het nu tijd om je te schamen en jammerlijk verloren momenten van verwondering en afvragen in te halen!

Het Pallimed weblog bestaat eigenlijk uit een drietal onderdelen, waarvan het ‘mainblog’ (http://www.pallimed.org) de hoofdrol speelt. Hierop vinden we een bonte verzameling aan artikelen over en voor de palliatieve zorg (met veel aandacht voor pijnbestrijding en wetenschappelijk onderzoek) die geschreven worden door een viertal artsen die werkzaam zijn in de palliatieve zorg. Het weblog ziet er misschien niet erg gelikt uit (meest verschrikkelijke header afbeelding ooit…), but don’t ‘judge a book by its cover’! Dit is een van de betere weblogs over medisch aanverwante zaken die ik ken. Al lezend krijg ik meer dan eens het gevoel van ‘standing on the shoulders of giants’. Weblogs als pallimed.org bieden een unieke en toegankelijke kijk in de wereld van artsen als Drew Rossiele, de oprichtster van Pallimed.org.

Maar ook absolute aanraders zijn het ‘Arts & Humanities’ (http://arts.pallimed.org/) en het ‘Cases (http://cases.pallimed.org/)’ onderdeel van het pallimed blog.  Met name het Arts & Humanities onderdeel heeft me verbaasd; het verhandelt over zaken van Metallica (Until it sleeps), tot ‘Wit’, een meer dan briljante film over het leven van een vrouwelijke professor in de Engelse literatuur vanaf het moment dat deze te horen krijgt dat ze ‘advanced metastatic ovarian cancer‘ heeft. (precies dat bericht vormt het begin van de film) Niet gezien? Zeker doen. Ondertitels bij deze film moeten overigens als het even kan uitgezet worden, aangezien deze een belangrijk onderdeel van de film wegnemen: de inhoud van de (Engelse) taal.

Maar ook (moderne) kunst(, literatuur en digitale technieken passeren de revue, alsook een boek over de dood dat is geschreven voor kinderen. Ik hoop dat ik duidelijk heb kunnen maken waarom het lezen van deze post feitelijk verspilde tijd is, die je ook op het pallimedblog had door kunnen brengen.

Now shoo, and go read @ pallimed.org!

Wetenschap en persberichten: [X] Ongeschikt

De regelmatige lezer van dit blog weet dat ik als niet-wetenschapper een (te?) grote interesse heb in wetenschap. In die zin ben ik een dwerg die naar reuzen aan het roepen is als ik zeg dat de maatschappij een tekort aan kennis over wetenschap heeft, dat de populaire media een zooitje maken van de weergave van wetenschappelijk onderzoek en dat universiteiten daar ook een stevig handje van hebben.

Maar ik doe het wel.

Vieze Ziekenhuizen (en: handen wassen deel 5.839.475.196)

Honderden onnodige doden per jaar. Want we hebben vieze ziekenhuizen. Tenminste, dat vertellen de makers van Zembla ons in de aflevering ‘Vieze Ziekenhuizen’. En eerlijk is eerlijk; vies lijkt het zeker. WC’s schoonmaken met een meubelreiniger, chloor reinigt én desinfecteert (eh…), geen tijd om de operatielamp te desinfecteren (het zwaard van Damocles!), vieze apparaten in de OK, moelijke plaatjes, onduidelijke (en nooit gelezen…) richtlijnen, schoonmaakchefs die een diploma bij de HEMA in de koopjeshoek lijken te hebben gehaald; Puinbakkistanië. Bedrijfsblindheid (Dat is toch schoon?) wordt het met een mooi woord genoemd. Mooie woorden voor vieze dingen. Hier worden we niet vrolijk van: wordt het tijd dat de Smaakpolitie langsgaat bij ziekenhuizen? De hoge dames en heren van o.a. de WIP zijn ook ‘not amused’.

Ik kan er niets aan doen, maar ik vergelijk dergelijke zaken graag met het slachthuis. Ik heb eens een blauwe zomer gewerkt in een varkensslachterij en vraag me af waar ze de hygiëneregels gemiddeld beter volgen. (goed, ik geef toe, dat vraag ik me niet echt af) Ik weet in ieder geval zeker dat de schoonmakers uit de filmpjes vrij vlot op straat zouden staan. En wat betreft handen wassen gaan er denk ik ook een aantal zorgverleners de laan uit. (doen dus snotverdikkie!) Bekijk de Zembla uitzending door op de afbeelding hieronder te klikken.

Met dank aan Wendy Haas die me even tipte over de uitzending via Hyves!